روزگار

ایـــن روزهـــا هــــوا خیلـــی غبـــار آلــــود اســـت؛
گـــرگ را از ســـگ نمــی تـــوان تشخیـــص داد !
هنگـــامـــی گـــرگ را می شنـــاسیـــم؛
کـــه دریـــده شـــده ایــــم

---

معشوقه ای دارم
به نام روزگار . . .
این روزها مرا درآغوش خویش
سخت به بازی گرفته است !